لیست بهترین دکتر اطفال
زمان انتخاب یک متخصص اطفال
برای تصمیم‌گیری و انتخاب یک پزشک خوب، باید براساس اطلاعات جامع و آگاهانه اقدام نمود. بهتر است جست‌وجو برای انتخاب یک دکتر اطفال خوب از زمان بارداری شروع شود، چون با توجه به شلوغی هفته‌های آخر بارداری تا یکی دو ماه بعد از زایمان، زمان زیادی برای بررسی و تحقیق باقی نخواهد ماند.
علاوه بر اینکه یک معاینۀ کلی در بیمارستان قبل از ترخیص نوزاد انجام می‌شود، بین روز سوم تا پنجم بعد از تولد نوزاد، برای انجام آزمایشات غربالگری ضروری باید به پزشک اطفال یا در صورت نبودن پزشک به یکی از مراکز بهداشت مراجعه نمایید.
معاینۀ بعد از ترخیص نوزاد به خصوص از نظر ارزیابی وضعیت شیر خوردن از سینۀ مادر، میزان وزن‌گیری و بررسی زردی اهمیت دارد و بهتر است تمام این موارد تحت نظر یک دکتر کودکان انجام شود.
بیشتر بخوانید: لیست بهترین دکتر اطفال تهران
یک متخصص اطفال، کودک را از بدو تولد تا سن دو سالگی به کرات ویزیت می کنند و از سن ۲ تا ۵ سال، ویزیت ها یک بار در سال خواهد بود. بعد از سن ۵ سالگی، احتمالا متخصص کودکان سالی یک بار چکاپ سالیانه کودک را انجام می دهد.
کارهایی که یک متخصص کودکان انجام می دهد:
دادن اطلاعات به والدین درباره تغذیه،نیاز های وزن و قد،ایمنی و سلامت کودک
معاینه فیزیکی کودک
اطلاع از طبیعی بودن مراحل مهم زندگی، رفتار، مهارتها و رشد کودک
تزریق واکسن
درمان بیماریها، عفونت ها، مصدومیت ها و شناسایی دیگر مشکلات مربوط به سلامتی کودک
ارجاع کودک به افراد متخصص، در صورت احساس نیاز به مراقب تخصصی ویژه
پاسخ دادن به سوالات والدین درباره رشد و پیشرفت و کودک
فوق تخصص نوزادان – پری ناتال
مراقب از کودک از قبل از تولد و حتی قبل از ایجاد نطفه آغاز می‌شود. متخصص نوزاد، از نوزادان قبل از تولد، حین تولد و بعد از تولد مراقبت می‌کند. یکی از کارهای مهم متخصص نوزادان، مراقبت و درمان نوزادان نارس و بدحال است. نوزادان نارس، در معرض خطر بسیاری از بیماریها هستند.
متخصصان نوزادبرای رسیدگی به پیچیده‌ترین و پرخطرترین موقعیت‌های مربوط به نوزادان آموزش دیده‌اند و معمولا در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان مشغول به کار هستند. اگر مشکل و بیماری قبل از تولد نوزاد شناسایی شود، متخصص نوزادان می‌تواند با یک متخصص زنان و زایمان همکاری کند و در مراقبت از نوزاد در دوران بارداری کمک کند.
برای نوزادانی که نارس به دنیا می‌آیند یا دارای بیماری‌های جدی، جراحات یا نقص‌های مادرزادی هستند، متخصص نوزادان می‌تواند در زمان زایمان و مراقبت‌های بعدی از نوزاد در آنجا حاضر باشد. زردی نوزادان از دیگر مسائلی است که متخصص نوزادان به آن نظارت دارد.
بیشتر بخوانید: لیست بهترین پزشکان متخصص کودکان
بیماری‌های شایع نوزادان نارس
نوزادان نارس، پیش از موعد، یعنی پیش از هفته 37ام به دنیا آمده‌اند. هفته‌های پایانی، هفته‌هایی حیاتی برای وزن‌گیری نوزادان و تکامل اندام‌های حیاتی است و به همین دلیل نیز بسیاری از نوزادانی که زودتر از موعد یا به اصطلاح نارس به دنیا می‌آیند، دارای بیماریها و نارسایی‌هایی هستند.
انتروکولیت نکروزان
انتروکولیت نکروزان (NEC)، یکی از شایع‌ترین و مهم‌ترین بیماری‌های روده در نوزادان نارس است و زمانی اتفاق می‌افتد که بافت‌های روده کوچک یا بزرگ نوزاد آسیب ببیند یا شروع به از بین رفتن کند. روده در اثر این بیماری آسیب دیده یا حتی در موارد نادری سوراخ می‌شود.
باکتری‌ها و مواد زاید درون روده از طریق این سوراخ یا آسیب دیدگی وارد جریان خون نوزاد شده و یا به حفره شکمی نوزاد وارد می شود و باعث عفونت‌های مرگبار در نوزادان می‌شوند.
هیپربیلی روبینمی یا زردی
زردی یکی از بیماری‌های شایع در کودکان و نوزادان است که به دلیل عدم توانایی کبد در دفع بیلی روبین بروز می کند، در حدود 80 درصد از نوزادان پس از تولد دچار زردی می‌شوند.
بیشر بخوانید: لیست بهترین پزشکان متخصص اطفال
آپنه
آپنه بیماری شایع دیگری در نوزادان نارس است که باعث می‌شود تنفس نوزاد قطع شود، ضربان قلب کاهش یابد و پوست نوزاد کبود، مایل به بنفش یا رنگ پریده به نظر برسد. این بیماری، اغلب در نوزادانی پیش می آید که قسمتی از مغز آن‌ها که وظیفه کنترل تنفس را به عهده دارد تکمیل نشده است. بیشتر نوزادان نارسی که در هفته سی‌ام به دنیا می‌آیند دچار این عارضه می‌شوند.
فشارخون پایین
عفونت، خونریزی، کاهش مایعات بدن یا داروهایی که مادر قبل از زایمان مصرف کرده، باعث می‌شود نوزاد نارس پس از مدت کوتاهی بعد از زایمان دچار فشارخون پایین شود. مصرف برخی از داروها با تجویز پزشک کودکان و همچنین مصرف مایعات، به کنترل و درمان فشارخون پایین در نوزادان نارس کمک خواهد کرد.
کم‌خونی
بسیاری از نوزادان نارس به دلیل کمبود گلبول‌های قرمز دچار کم‌خونی هستند. کم‌خونی یا آنمی نوزادان نارس می‌تواند شدید یا خفیف باشد که شدت آن، با استفاده از آزمایش‌های خون و شمارش حجم گلبول‌های قرمز قابل تشخیص می باشد.
سندرم زجر تنفسی
یکی از شایع‌ترین مشکلاتی که اکثر نوزادان نارس بلافاصله پس از تولد با آن روبه‌رو می‌شوند، مشکلات تنفسی است. شایع‌ترین دلایل مشکلات تنفسی در نوزادان نارس، سندرم زجر تنفسی (RDS) است. در اثر این عارضه، ریه‌های نوزاد نارس قادر نیست به اندازه کافی ماده‌ای به نام سورفکتانت را تولید کند. ماده‌ای که انبساط سطح داخلی ریه را پس از خروج نوزاد از رحم امکان پذیر می‌کند. خوشبختانه این عارضه قابل درمان است.
بیشتر بخوانید: بهترین متخصص کودکان و اطفال
دیسپلازی برونکوپولمونری
دیسپلازی برونکوپولمونری (BPD) یکی از بیماری‌های شایع در نوزادان نارسی است که به ویژه با وزن پایین‌تر از یک کیلوگرم به دنیا آمده‌اند. معمولاً در سندرم زجر تنفسی، استفاده از ماسک یا اکسیژن و عفونت‌های ناشی از این موارد، باعث ابتلای نوزادان نارس به این بیماری مزمن خواهد شد.
عفونت‌ها
به دلیل کامل نشدن سیستم ایمنی بدن نوزادان نارس، مانند دیگر نوزادان قادر به مبارزه با ویروس‌ها، باکتری‌ها و میکروب‌ها نیستند و مستعد ابتلا به انواع بیماریها و عفونت‌ها خواهند بود. این عفونت‌ها ممکن است قبل از زایمان، حین زایمان یا پس از آن به نوزادان نارس منتقل شود.
برای جلوگیری از ابتلای نوزادان نارس به عفونت، بهتر است اقدامات بهداشتی رعایت شود و کسانی که با نوزاد در تماس هستند، مرتب دست‌های خود را در بیمارستان و خانه با آب و صابون بشویید.
مجرای شریانی باز
مجرای شریانی قلب (داکتوس آرتریوس)، یکی از رگ‌هایی است که نقش مهمی در دستگاه گردش خون جنین دارد و وظیفه با‌ی‌پس خون از ریه‌ها را انجام می دهد. این مجرا، در نوزادان سالم معمولاً مدتی بعد از زایمان بسته می‌شود اما در نوزادان نارس، همچنان باز می‌ماند. این باز ماندن شریان باعث می‌شود تا خون وارد ریه‌ها شود و نوزاد را دچار مشکلات تنفسی یا حتی قلبی کند.
